Merhaba,
Bloglar artık bitti mi? Öyleyse bana da haber verirseniz sevinirim çünkü yazmadığım her hafta vicdan azabı çekiyorum. Reader internet boşluğuna defnedileli siz nasıl takip ediyorsunuz blogları? Ben tüm aboneliklerimi theoldreader'a transfer etmiştim ve şimdi zaman zaman oradan takip ediyorum. Herkes hala düzenli şekilde blog okuyor mu? Okuyorsa ne kullanıyor? Beni yeni yöntemler konusunda aydınlatırsanız ya da bloglar tamamen twitter'a döndüyse o gerçeği de bana söylerseniz çok mutlu olurum.
Benim için hala kazandığım parayla yapılacak en önemli şeyler seyahat etmek ve değişik yemekler denemek. 2013'te daha önce görmediğim güzel yerler gördüm. Kendimi bildim bileli sokaklarında yürümeyi hayal ettiğim New York'a ilk kez gittim. Son birkaç yıldır özellikle dekorasyon trendlerini takip ettiğim İskandinaya'nın merkezi Stockholm'ü görme şansım oldu. Yazın mini mini yıllık iznimin bir kısmını, gitmek ve tatil yapmak çok kolay ve ucuz olduğu için Samos ve Midilli'de geçirdim. Bir aksilik olmazsa yeni yılın ilk günlerinde iş için olsa da Paris'e gideceğim. Bundan iyisi Şam'da kayısı. Şu anki hayat düzenimizle daha iyisini yapamazdık sanırım.
Spora başladım. Bu kadar keyifle gideceğimi bilsem çok daha önceden başlardım.
Sigarayı bıraktım. Bunu söylerken hala zorluk çekiyorum çünkü insan kendini ne zaman tam olarak bırakmış saymalı bilmiyorum. 2 aya yakın süredir içmiyorum. Haftada birden sık olmamak kaydıyla arada bir içkiyle canım isterse içiyorum. Bunu bu noktada tutabildiğimi görmek beni de şaşırttı. Hiçbir zaman günde 2 paket içen biri olmadım ama sigara çok uzun zamandır hayatımın parçasıydı ve doğruya doğru her zaman keyifle içtim. Özgürlüğümü kısıtladığını hissetiğim için bırakmaya karar verdim.
Zamansızlıkla sorunum var. Buraya daha az yazabildim, daha az kitap okudum. Müzik keyfim olduğu yerde saydı. Eskiden olduğu gibi güzel şeyler keşfedemedim. Mutfağa girip daha az deneme yaptım, yine de şu saydıklarım arasında en çok buna zaman ayırabildim sanırım.
Tırmık'ımız artık hayatta değil. O, dünyanın en canavar kedisiydi. Kedi olduğunun farkında değildi. Kendini kaplan sanıyordu. Bu yüzden eceliyle ölmek onun için zaten uzak bir seçenekti. Eminim ki onu dünyada en çok seven kişilerle ve sonsuz özgürlükle yaşadığı için mutluydu. Şimdi de gittiği yerdeki kedileri pataklıyordur kesin.
İşte böyle. Hepimiz için sağlıklı ve mutlu bir yıl olsun, 2014 hepimize uğurlu gelsin!
No comments:
Post a Comment