Bir bebeği büyütmek çok zor ama en önemli zorluklardan biri de kesinlikle önce alışsın diye uğraştığımız şeyleri sonra bıraktırmaya çalışmak. İlk olarak Nil 16 aylıkken anne sütünü nasıl bıraktığımızı yazmıştım. Şimdi de sıra emziğe geldi. Aslında Nil şu an 26 aylık ve biz tam 23 aylıkken yani 3 ay önce emziği bıraktık. Sonraki sürecin nasıl geçtiğini de yazmak adına bu yazıyı erteledim çünkü problem emziği bırakmak değil, sonraki sürece nasıl adapte olduğunuz.
Öncelikle 'bebek emzik emmeli mi emmemeli mi' tartışması hakkında görüşümü bildirmek istiyorum: Kesinlikle emmeli. Bugün 2. çocuğu yapsam doğar doğmaz emziğe alıştırırım, o kadar savunuyorum anlayın:) Neden derseniz bebeklerin oral dönemi ve bir rahatlama ihtiyacı olarak 'emme içgüdüsünü' düşündüğümüz zaman emziğin ne kadar önemli bir yer tuttuğu çok anlaşılır.
Nil ile ilgili örnek vermek gerekirse ben gün içinde çok nadiren emzik verdim. Emziğin bizdeki asıl faktörü uykuya geçiş ve uyku esnasında emme içgüdüsünü tamamlamaktı. Hep söylerim, Nil bana uyku açısından çok problem yaşatmadı. Elbette ilk 6-7 ay düzenli olarak 2-3 saatte bir kalktım ama 10. aydan sonra geceleri deliksiz uyuduğunu söyleyebilirim. Bunda emziğin büyük rol oynadığına inanıyorum. Deliksiz uyku demek daha mutlu uyanması, benim uykumu alıp daha mutlu uyanmam ve daha sağlıklı bir iletişim demek. Sanırım bu minik ürünün anne ve bebek için ne kadar önem taşıdığı bu noktada daha iyi anlaşılmıştır.
Peki emziği sadece uykuya geçişi esnasında mı kullanıyordum? Bazen dışarı çıktığımızda 'susturucu' olarak da çok kullandığımı itiraf etmeliyim:) Nil'in kriz anlarında emziği verdiğim anda kendini emerek rahatlatması sonucu ben de dışarıda rahat rahat Nil ile birlikte gezdim. Emziğin çözemediği dert yoktu, yani o kadar kutsaldı benim için:) Sonrasında Nil büyümeye başladıkça (ki bu süreç 18.aydan sonra başladı) normal zamanlarda da emzik istemeye başladı. İşte o zaman ben de çanlar çalmaya başladı! Bağımlı hale gelmeden kolayca bıraktırma zamanı gelmişti.
Annem de ben ve kardeşime emziği 2 yaşında bıraktırmış, bunu da düşünerek tam 2 yaşına girmeden 1 ay önce biz emziğe hoşça kal dedik. Peki bu süreç nasıl işledi? Yavaş yavaş. Ben her türlü eğitimde birden kesme eylemine karşıyım. İnsan bünyesinin aniden kesilen alışkanlıklara tepki vereceğine inanıyorum ve Nil ile ilgili hiç bir sürece aniden giriş yapmadım. Emzirme sürecini de yavaş yavaş kestim ve ikimiz açısından da hiç bir olumsuz durum yaşamadık. Emziği de önce gündüz 'Hayır, uykuya geçerken emebilirsin' deyip azalttım ki bağımlı hale gelmemişti ve çok ısrarcı olmadı. Sonrasında uykuya geçişlerde emmeye devam etti. Daha sonra bir öğle uykusu anında biberonla sütünü içirdim, her zamanki ritüelimiz olan biberon sonrası emziği önce bekledi ve benim 'Annecim emzik artık yok, sen büyüdün ve emziğe gerek duymuyorsun' dememle biraz mızıldadı. Fakat normal süresinden geç de olsa uyudu. İlk adım başarıyla tamamlandı. Gece ise daha çok ısrarcı oldu ve uyuması daha geç sürdü. Ben de 2. günün akşamında ninni dinleterek uyutmaya karar verdim. İlk başta yadırgadı ama sonra çok sevdi. Ninni de alışkanlık haline gelmeden bir müddet sonra kestim. Böylece emzik serüveni çok da korktuğum gibi gitmeden bitti.
Bu bıraktırma sürecinde her süreçte olduğu gibi kararlı olmak ve kararlı olduğunuzu çocuğunuza hissettirmeniz kesinlikle önemli. Bu lafı o kadar çok duydum ve okudum ki ilk başta çok önemsiz gibi görünse de gerçekten önemli olduğunu çok fark ettim.
Benim korktuğum bir başka nokta ise emziği bıraktıktan sonra başka bir çocukta gördüğünde vereceği tepkiydi. Fakat o da korktuğum gibi olmadı. Çocuktaki emziği göstererek "Anne emzik" dedi, ben de "Evet annecim o henüz bırakmamış, biraz daha büyüsün o da bırakır" gibi bir cümle kurdum. Cümlemi anladığından emin değilim:) Sadece sesimdeki kararlılığı anladığını düşünüyorum ve çok uzatmamasını buna bağlıyorum.
Sonuç olarak 2 yaşına kadar emzik bizim için kesinlikle olumlu faktörü yadsınamaz bir üründü. İyi ki de emmiş diyorum. Emzik vermeyen annelerinki de bir tercih ama bıraktırmak öyle zor bir olay da değil. En azından benim için uykuya rahat geçmesi, kriz anlarında ağlamasını kesmesi gibi sebepleri düşünürsem bıraktırma işlemini çekmeye sonuna kadar değer.
Bir de söylemiş miydim bilmiyorum ama çocukta emzik gözüme çok sevimli geliyor:)
No comments:
Post a Comment